Co to jest WKKW? Korona sportów jeździeckich
Jeździecki triathlon, czyli Wszechstronny Konkurs Konia Wierzchowego (WKKW) robi wrażenie nie tylko na laikach, ale też doświadczonych jeźdźcach. WKKW to dyscyplina olimpijska, wspierana przez Międzynarodową Federację Jeździecką.
WKKW – na czym polega?
Zmagania w WKKW składają się z trzech prób:
- Ujeżdżenie
- Skoki przez przeszkody
- Cross, czyli próba terenowa
Wszechstronny Konkurs Konia Wierzchowego pierwszy raz rozegrano w 1902r. w Paryżu. Tradycje wojskowe szybko przeniosły się na stadiony olimpijskie i od 1912r. WKKW jest dyscypliną rozgrywaną podczas igrzysk, jednak dopiero od 1924r. mogą brać w niej udział również cywile, a nie tylko oficerowie wojskowi.
WKKW jest nazywana koroną sportów jeździeckich, ponieważ weryfikuje wszystkie jeździeckie kompetencje. Do dobrych przejazdów w każdej z trzech prób niezbędne jest doskonałe przygotowanie skokowe, ujeżdżeniowe, a także kondycyjne. Wytrzymałość, harmonijna jazda, zwinność i odwaga – to cechy, którymi powinna charakteryzować się para jeździec-koń, która decyduje się na start w WKKW.
Próby rozgrywane podczas WKKW
W ciągu trzech dni zawodnicy rywalizują w konkursach skokowych, ujeżdżeniowych oraz – najtrudniejszych, ale też najbardziej efektownych – terenowych.
Próba ujeżdżenia
Pierwszego dnia odbywa się próba ujeżdżenia, podczas której zawodnicy na czworoboku o wymiarach 20x60m wykonują figury w trzech podstawowych chodach (stęp, kłus, galop). Sędziowie oceniają poszczególne elementy w skali od 0 do 10, a następnie przenoszą oceny na skalę procentową, która określa poziom wykonania programu. W konkursie ujeżdżeniowym ważne jest porozumienie z koniem, wygimnastykowanie i elastyczność. Dodatkowej ocenie jest poddawana harmonia między jeźdźcem a koniem.
Próba terenowa
Cross to najbardziej widowiskowa próba! Przeszkody terenowe są trudne i wymagają od pary jeździec-koń doskonałego przygotowania. Długość trasy zależy od klasy konkursu, może to być np. 2300m lub 6400m. Przeszkody stałe, takie jak np. bankiet, czyli uskok terenu, są prawdziwym sprawdzianem dla konia.
Na trasie para może spotkać przeszkody pojedyncze lub alternatywne, wtedy istnieją zawsze minimum dwa sposoby ich pokonania, jednak ta druga jest łatwiejsza, ale też bardziej czasochłonna. Punkty karne otrzymuje się za odmowę (pierwszą – 20 punktów; druga – 40 punktów, trzecia (na przeszkodzie lub trasie) oznacza dyskwalifikację) lub nieprecyzyjne pokonanie przeszkody (błąd „białej flagi”). Upadek (jeźdźca lub konia) oznacza dyskwalifikację.
Próba skoków przez przeszkody
Skoki przez przeszkody odbywają się zawsze następnego dnia po próbie terenowej, żeby sprawdzić kondycję konia. Przed startem konie przechodzą przegląd weterynaryjny, który pozwala ocenić poziom zmęczenia. Jeśli konie są wyczerpane, nie zostają dopuszczone do próby skoków przez przeszkody. Ten przegląd jest nazywany przez wkkwistów „czwartą próbą”.
Wysokość przeszkód w ostatniej próbie WKKW wynosi od 100 do 130cm. Zrzutka, odmowa lub wyłamanie powoduje naliczenie punktów karnych. W próbie skoków przez przeszkody zawodnicy zmagają się ze standardowymi rodzajami przeszkód jeździeckich.
W Polsce WKKW jest rozgrywane w następujących klasach (gwiazdki oznaczają rangę zawodów; im więcej gwiazdek, tym większy poziom trudności zawodów):
- CNC 80 – klasa dla początkujących; startują w niej kuce i młode konie, które dopiero wchodzą w świat WKKW.
- CNC 90
- CNC 100
- CNC 1*
- CNC 2*
- CCI 2* – klasa przeznaczona dla juniorów, którzy zaczynają starty na poziomie międzynarodowym. Skrót CCI oznacza pełne Zawody Międzynarodowe.
- CCI 3*
- CCI 4*
- CCI 5* – najwyższa i najtrudniejsza klasa.
Jakie konie najlepiej sprawdzają się w WKKW?
Przede wszystkim – odważne! Muszą charakteryzować się dużym potencjałem fizycznym i psychicznym. Pożądana jest wszechstronność (jak sama nazwa WKKW wskazuje) oraz brak strachliwości. Nie ma czegoś takiego jak rasy koni do WKKW, chociaż często spotyka się hanowery, folbluty czy konie małopolskie.
